sycowice.net

Moje Sycowice część 7

W wyniku akcji kolonizacyjnej w XIII i XIV w. Śląsk stał się dzielnicą z dość licznymi grupami osadników niemieckich. Na przełomie XV i XVI w. zarówno wsie jak i miasta mimo mieszanej narodowości, w znacznej mierze były polskie, polskimi były także dwory Piastowiczów i większości rycerstwo.

Element polski był w połowie XV w. nadzwyczaj silny po obu stronach Odry, z oczywistą przewagą na obszarach żyźniejszych gleb. Jeszcze w XVIII w. w okolicach Zielonej Góry, Szprotawy i Żagania istniały w powiatach głogowskim i kożuchowskim polskie wsie.

W powiecie krośnieńskim natomiast istniała zdecydowana przewaga ludności łużyckiej, której granicą zasięgu na wschodzie były Kwisa i Bóbr. Także miasta na terenie środkowego Nadodrza zachowały długo polski charakter, aczkolwiek nie uniknęły poważnego napływu Niemców.
Czytaj więcej…

Moje Sycowice część 6

Zasiedlenie tych terenów w okresie wczesnofeudalnym było rzadkie. Powodem były zarówno warunki środowiskowe, jak i położenie w strefie ścierających się układów politycznych. Szczególną, prawie nie do pokonania przeszkodą dla osadnictwa były tereny bagienne, torfowe i zalewowe. Właśnie w dolinie Odry i w dolnym biegu Bobru mamy do czynienia w większości z takimi terenami.

Nadzwyczaj poważną przeszkodą we wczesnym osadnictwie było także zróżnicowanie w ukształtowaniu terenu. Od ukształtowania terenu zależą bowiem takie czynniki środowiska geograficznego jak klimat lokalny, poziom wód gruntowych, dogodność uprawy roli i poniesione przy tym nakłady.

Po opanowaniu tych obszarów przez Polan i pod wpływem ich polityki nastąpiły poważne zmiany w sieci osadniczej. Ten rozwój na terenie środkowego Nadodrza nie nastąpił jednak automatycznie po zajęciu grodów plemiennych, takich jak Lubusz czy Krosno. Zajęcie było wynikiem polityki Piastów na rubieży państwa, ich siły militarnej i ekonomicznej.
Czytaj więcej…

źródło zdjęcia: sxc.hu

Moje Sycowice część 5

Zachodni pas graniczny w okresie kształtowania się polskiej monarchii wczesnofeudalnej przebiegał między Nysą Łużycką, Bobrem i Kwisą, opierając się na zachód od Żagania na drodze wodnej Nysy Łużyckiej w okolicach Przewozu. Nadzwyczaj ważna była rola grodów kasztelańskich występujących od początku XIII w. wzdłuż tej granicy. Zapewne były one zlokalizowane w miejscach wcześniejszych grodów obronnych, regulujących przeprawy przez rzeki.

Do najwcześniejszych grodów zorganizowanych w system obronny łącznie z licznymi umocnieniami drewniano-ziemnymi ciągnącymi się  wzdłuż Bobru od południa należy zaliczyć: Bolesławiec, Wleń, Iławę, Żagań, Nowogród Bobrzański i Krosno. Grody te łącznie ze znanymi Wałami Śląskimi, stanowiły czoło głównego systemu obronnego na zachodzie Polski, ciągnącego się wzdłuż Odry.
Czytaj więcej…

Moje Sycowice część 4

Z badań historycznych, osadniczych i archeologicznych wynika, że największy obszar środkowego Nadodrza należał do plemienia Dziadoszan. Według źródeł pisanych, które w sposób dokładny poświadczają istnienie Dziadoszan, przypisuje się im 20 okręgów grodowych. Dominuje pogląd, że osadnictwo Dziadoszan skupiało się wzdłuż lewego brzegu Odry z tym zastrzeżeniem, że północno-zachodni zasięg osadnictwa tego plemienia jest szczególnie sporny.

Wobec powyższego nie jest całkowicie pewne, czy zespół osadniczy związany z Krosnem należał do nich. Istnieje mający swoich zwolenników pogląd, że rejon osadniczy Krosna Odrzańskiego był w posiadaniu Bobrzan lub innej jednostki plemiennej.
Czytaj więcej…

źródło zdjęcia: krosnoodrzanskie.pl

Moje Sycowice część 2

Kasztelania w Krośnie powstała w związku z polityką dzielnicową  Piastów śląskich i ustanowiona została przez Bolesława Wysokiego pod koniec XII w. Niewątpliwie Krosno jako stolica kasztelanii będąc centralnym punktem w stosunku do okolicznego osadnictwa, odgrywało decydującą rolę. Południowo-zachodnia granica kasztelanii biegła najprawdopodobniej linią ówczesnej granicy państwowej, rzeka Pliszka była linią graniczną od północy a od wschodu rzeka Ołobok, czyli granica przechodziła przez Przetocznicę.  Linia południowo-wschodnia obejmowała obszar poprzez Zieloną Górę aż po Zabór.

Zachodnia część tego terenu swoimi krańcami dochodziła do ujścia Nysy i starego grodu Szydłowa. Po śmierci ostatniego z Piastów śląskich, tereny te przeszły pod władanie brandenburczyków i od 16.IX.1482 roku możemy mówić już o księstwie krośnieńskim. Czytaj więcej…