02 Paź
Kościół w Sycowicach
źródło zdjęcia: Cezary Woch
„Sycowice znajdowały się w granicach diecezji poznańskiej już w XIV w., lecz jej stan posiadania został silnie ograniczony w początkach reformacji szerzącym się tam luteranizmem. Świątynia została zniszczona przez kozaków w czasie wojny śląskiej w 1756 r. Nowy kościół został wzniesiony jako ewangelicki w drugiej połowie XVIII w. Była to tynkowana budowla szachulcowa z trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Na ołtarzu widnieje data 1731 i napis, że „ten ołtarz wybudowany jest na chwałę Boga i wystawiony przez rodziny v.Loben i v.Schaplow”. Rozbieżność pomiędzy okresem budowy kościoła, a datą widniejącą na ołtarzu może wynikać z faktu, iż zdarzały się przypadki przenoszenia ołtarzy z innych kościołów. Dach wieży kryty był blachą cynkową i po pożarze w 1768 r. został przebudowany i zakończony hełmem z latarnią. Erich Lunch podaje /relacja z 1927 roku/, że w kościele w południowym przedsionku była drewniana neobarokowa chrzcielnica z cynowym talerzem, na miejscu której postawiono nową. Zachował się talerz cynowy z tej chrzcielnicy z napisem „Ufundował w 1768 r. v.Tielkau”. W pierwotnym wyposażeniu kościół posiadał drewniane rzeźbione krzesło pastora, lichtarze, drewniany krucyfiks, kielichy sprezentowane przez rodziny v. Loben i v. Schaplow, srebrną patenę, puszkę na hostie, przy północnej elewacji istniejącą do dzisiaj płytę epitafialną z inskrypcją w polu i bordiurą wykonaną z herbów. Jest to płyta Anny Doroty v. Kalkreuth /23.09.1660 – 27.02.1736/. Kościół posiadał dwa dzwony: południowy i północny. Wokół kościoła był cmentarz, zlikwidowany prawdopodobnie jeszcze w XIX w. Od 1946 r. kościół należy do parafii rzymsko-katolickiej w Radnicy. Jest kościołem filialnym, najpierw pod wezwaniem św. Józefa, obecnie pod wezwaniem Narodzenia NMP.” /
fragment książki C. Wocha „Drogi do domu…”/ W dzisiejszych
Sycowicach kościół otaczany jest szczególną troską i opieką ze strony mieszkańców. Dzięki środkom finansowym przeznaczanym przez samorządy na świątynie będące zabytkami, /wpis do rejestru zabytków/, w otoczenie sycowickiego kościoła zainwestowano w tym roku kwotę 40 tysięcy złotych. W całości przeznaczona została na budowę pięknych chodników podkreślających urodę zabytku i nic nie szkodzi, że teraz pokrywają się spadającymi żołędziami i liśćmi wiekowego dębu. Następną inwestycją możliwą jednak dopiero za dwa – trzy lata, będzie odnowienie metalowego ogrodzenia, a w szczególności całkowite odbudowanie ceglanego muru który obecnie w wielu miejscach jest w bardzo złym stanie. Przy okazji wykonania odwodnienia, zrekultywowano część trawników na których wczesną wiosną pojawią się cieszące oko piękne krokusy…
Cezary Woch
Tagi: Sycowice
Drukuj artykuł
Komentarz wyraża opinie wyłącznie jego autora. Redakcja portalu sycowice.net nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy.
Skomentuj artykuł
Październik 6th, 2014 at 23:50
Muszę przyznać, że chodnik robi wrażenie – równiutki, więc nikt już nie potknie się o nierówności, delikatny w barwach, więc nie przytłacza gmachu kościoła, wokół którego biegnie niczym dywan zapraszający do świątyni. Zdawać by się mogło, że zaprasza do stąpnięcia na nim, a sam powiedzie do wrót kościoła. Poproszę, Szanowny Autorze wpisu, o dodanie paru zdjęć pokazujących ascetyczne piękno wnętrz kościoła, skoro już tak wyczerpujący opis sycowickiej świątyni dodał Pan przy okazji pokazania świetnej roboty ekipy, która ułożyła chodnik.
Staff Leopold
KOŚCIÓŁEK WIEJSKI (fragment)
…
Zamknij powieki, słuchaj!… Czy to gwar polany
Złoto-zielonej?
Czy me buków i sosen powietrzne klawisze
Depce wiatr, kiedy głucho wzdychają organy?
Czy to nie tony,
Których uczyły duszę kniej szumy i cisze?
…
Zda się, że do kościoła wbiegła cała łąka:
Z wszystkimi kwiaty,
Z wonią ziół z podniebnego ruszyła rozłogu,
Aby za łaskę rosy, za wiatr, za skowronku,
Za cudze szaty
Klęknąwszy przed ołtarzem podziękować Bogu
Wtem, jakto przeszła dreszczu niewidzialna siła,
Jakby powiało
Z nieznanej dali tchnieniem wiatru tajemniczem.
Cała łąka się nagle w pas nisko skłoniła
Przed hostią białą,
Niby przed wschodzącego z mgieł słońca obliczem.
Aż znów ożyła ciżba, z progów się wymiotła
Procesji wstęgą
I naokół świątyni pasem się wydłuża
Rzekłbyś, że łąka sama wieniec z siebie splotła
Chustę z siermięgą,
Aby nim bożej chaty ustroić podnóża.
Październik 7th, 2014 at 22:48
Często bywało tak, że kościół został zbudowany w miejscu poprzedniego, drewnianego. Z tego poprzedniego mógł pochodzić wspomniany ołtarz. Taki przypadek występował w Smolnie Wielkim- tamtejszy kościół został zbudowany w 1854 roku, ale w jego nawie bocznej jest wmurowana ozdobna tablica ku czci fundatora poprzedniego drewnianego koscioła z połowy XVIII wieku i to właśnie wspomniana tablica pochodzi z poprzedniego kościoła.
Październik 8th, 2014 at 21:15
Tak będzie wyglądać wnętrze kościoła już za 2,5 miesiąca
https://sycowice.net/index.php/2011/01/11/swieto-trzech-kroli/#more-1710
Październik 23rd, 2014 at 11:14
Jest nieścisłość w kwestii parafii. Jeśli dobrze pamiętam, najpierw kościół należał do parafii w Nietkowicach, a po utworzeniu parafii w Radnicy, podzielono miejscowości na dwie parafie, a może i trzy ponieważ nie wiem jak jest z kościółkiem w Grabinie. Pozdrawiam Maciej.
Październik 25th, 2014 at 01:27
Nie ma żadnej nieścisłości… . Jak Sołtys w Sycowicach coś pisze, to tak jest i tyle…. 🙂 . C
Październik 26th, 2014 at 06:45
Niestety, nie zawsze jest prawdą co pisze sołtys!
Cyt.
„Radnica wraz z okolicznymi wioskami należała początkowo do parafii w Nietkowicach. Z dniem 22.11.1970 r. wikariuszem samodzielnym w Radnicy został mianowany ks. J. Mizera. Rok później następuje erekcja parafii. W latach 1973-74 zaadoptowano budynek gospodarczy, który po gruntownym remoncie pośw. w czasie wizytacji kanonicznej w 1977 r. W tym samym roku rozpoczęto remont kaplicy parafialnej w Radnicy.”
Październik 26th, 2014 at 18:12
Panie Sołtysie a może jednak nie jest tak jak napisałeś??? Toż traktujemy o historii lokalnej nie zawsze wystarczająco udokumentowanej. W tej materii trzeba badań aby mieć pewność( pracochłonnych i dlatego często nie opłacalnych bo mały zysk a pracy dużo ).Nie wystarczy, że ktoś tam lub gdzieś i coś napisał.
Dlatego ważne są pytania jako inspirujące! Pozdrawiam
Październik 26th, 2014 at 21:47
A gdzie to pisał Sołtys o kościele w Radnicy i jak to ma się do kościoła w Sycowicach? I co tu nie jest prawdą, a co jest prawdą?. Proszę o rozwinięcie tematu i podanie źródła 🙂 . A propos poprzedniego wpisu: odrobina lekkości i poczucia humoru nikomu jeszcze chyba nie zaszkodziła…. 🙂
Październik 26th, 2014 at 22:52
Cyt.” Od 1946 r. kościół należy do parafii rzymsko-katolickiej w Radnicy”.To w artykule jw.
Odniosłam się do wypowiedzi pana Macieja,który ma racje.
Zródla są – prosze.
„http://www.diecezja.zgora.pl/parafia,690,radnica,najswietszej_maryi_panny_czestochowskiej.html”.
Październik 27th, 2014 at 00:04
Wiedza którą dysponujemy jest wiedzą fragmentaryczną, zawartą w różnych zapiskach. Na wskazanej stronie diecezji, historia kościoła w Radnicy jest również opisana w sposób mniej niż lakoniczny. Moja, dotycząca opisu wyposażenia, historii kościoła i poszczególnych dat, pochodzi z dokumentów Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Zielonej Górze. Czytając te „stare księgi” zauważyłem , że nie były one opracowane jakość bardzo precyzyjnie. Najprawdopodobniej ówcześni urzędnicy zapisali jedynie to co udało im się wówczas ustalić, głównie na podstawie dokumentów niemieckich. Być może zapiski te zostały w między czasie uzupełnione. Nasze powiązanie z Nietkowicami uzależnione było prawdopodobnie od „cywilnego” podporządkowania administracyjnego. Po zajęciu tych ziem przez Polaków rolę wiodącą odgrywało Krosno Odrzańskie. W niedługim czasie w Brodach utworzono urząd gminy któremu podlegały Sycowice, następnie gminę przeniesiono do Nietkowic, później następowały kolejne zmiany i podziały. Do dnia dzisiejszego Nietkowice odgrywają jednak rolę wiodącą: ośrodek zdrowia, wiejski dom kultury, OSP itp. Nie znam jakiejkolwiek monografii odtwarzającej dokładną historię tych okolic.
Październik 27th, 2014 at 10:52
Strona http://www.diecezja.zgora.pl jest stroną prywatną
© Brodex Radosław Rudziński
NAZWA DOMENY: diecezja.zgora.pl
ABONENT:
firma: BRODEX Radosław Rudziński
ulica: ul. Zawadzkiego 10/22
miasto: 65-530 Zielona Góra
lokalizacja: PL
ostatnia modyfikacja: 2009.06.08
http://www.brodex.pl/