Wspomnienia o ojczyźnie – część 2

Wieś przed wojną

źródło zdjęcia: sxc.hu

TRUD BIEDNYCH LUDZI
Na Białorusi podczas okupacji Carskiej Rosji we wsiach było bardzo mało szkół. Przez to z opowiadań rodziców wynikało, że analfabetów było około 70%. Ludzie za tamtych rządów czuli się całkowicie wolni. Nikt im w niczym nie przeszkadzał. Każdy mógł się uczciwie dorobić. Ze strony władz nie było żadnych problemów. Kto był bogatszy i zaradniejszy ten tworzył warunki na edukację swoim dzieciom. Natomiast władza senatorska Polski zadbała jedynie, by prawie w każdej wsi była czteroklasowa szkoła. Siedmioklasowe szkoły były w odległych dużych wsiach. Z każdej mniejszej wsi tylko kilku miało ukończoną taką szkołę. Przed II Wojną Światową na wsiach było ponad 50% analfabetów, ludzi w wieku od lat 30 wzwyż. Czytaj więcej…

Wspomnienia o ojczyźnie – część 1

Dziahile

źródło zdjęcia: sxc.hu

WSTĘP
Każdy człowiek, przy różnych okazjach z nostalgią wspomina i opowiada przyjaciołom o swoim, beztroskim dzieciństwie. Moje dzieciństwo było bardzo bogate w różnorodne przygody: miłe, dramatyczne i tragiczne.

Moja Ojczyzna Białoruś była bardzo piękna i bardzo uboga do II Wojny Światowej. O tą krainę od średniowiecza nie dbała żadna władza. Nie było tam żadnego przemysłu. Ludzie w swoich gospodarstwach musieli swoimi sposobami same sobie radzić. W tym, pięknym Kraju, w biedzie i niedostatku spędziłem swoje dzieciństwo, a także u progu swojego dorastania. Co pozostało w mojej pamięci z Rodzinnych Stron, o biednych, zapracowanych, serdecznych ludziach postanowiłem opisać na pamiątkę dla swoich Potomnych. Czytaj więcej…

ZAWSZE KOCHAŁAM TANIEC…

Karolina Sroka

źródło zdjęcia: Karolina Sroka

Zawsze kochałam taniec, odkąd pamiętam już jako mała dziewczynka oglądałam z zapartym tchem musicale. W wieku siedmiu lat zaczęłam uczęszczać do kółka taneczno-teatralnego, instruktor zauważyła moje predyspozycje i postanowiono, że będę chodzić na zajęcia do Klubu Tańca Towarzyskiego FART w Zielonej Górze.

Kosztowało to wiele poświecenia ze strony rodziców i babci, dwa razy w tygodniu jeździliśmy autobusem z Przylepu. Autobusy kursowały rzadko, gdy się spóźniliśmy wracaliśmy na pieszo. Minęły trzy lata, a ja odczuwałam niedosyt: za mało zajęć za mało nowości. Razem z partnerem przeszliśmy do zielonogórskiej GRACJI, powoli zaczęliśmy osiągać małe sukcesy, niestety taniec towarzyski jest o tyle niesprawiedliwy, że trzeba go tańczyć we dwoje, a chłopcy w wieku nastoletnim zmieniają zainteresowania, taniec schodzi na ostatnią pozycję. Czytaj więcej…

ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI

Święto Niepodległości

źródło zdjęcia: wikipedia.org

Święto Odzyskania Niepodległości jest najważniejszym polskim świętem narodowym upamiętniającym odzyskanie niepodległości w 1918 roku, po 123 latach niewoli.
W XVIII w. silna niegdyś Rzeczpospolita zaczęła chylić się ku upadkowi, co doprowadziło do trzech rozbiorów Polski. Ostatni trzeci rozbiór Polski trwał od roku 1795 przez 123 lata, aż do roku 1918 kiedy to 11 listopada Rada Regencyjna przekazała władzę nad wojskiem Józefowi Piłsudzkiemu. Powstała II Rzeczpospolita.

Dzień 11 listopada ustanowiono świętem państwowym po raz pierwszy dopiero w 1937 roku. W latach 1939–44 podczas okupacji hitlerowskiej, oraz w okresie od 1945 do 1989 roku w czasie rządów komunistycznych, obchodzenie święta 11 listopada było zakazane. Dopiero w roku 1989 ustawą Sejmu, przywrócono obchody tego święta. Od tego czasu Święto Niepodległości jest najważniejszym świętem państwowym. Czytaj więcej…

TAJEMNICZE MOGIŁY NA ZAODRZU

Cmentarz w Nietkowicach

źródło zdjęcia: sxc.hu

Za kilka dni staniemy nad grobami najbliższych, pomyślimy o sprawach życia i śmierci, zastanowimy się nad upływem czasu.

Często odwiedzam nietkowicką nekropolię. Pogrzebane są tu osoby, które znałam. Sąsiedzi, znajomi i moi uczniowie. Odnalazłam groby osób zmarłych w lutym 1946 roku – najprawdopodobniej byli to pierwsi Polacy pochowani na naszym cmentarzu; bez trudu trafiłam na grób najdłużej żyjącego nietkowiczanina (Jan Naplocha 1886-1995).

Zaodrzańskie miejsce wiecznego odpoczynku ma swoją tajemnicę. Niewątpliwie wiele domysłów budzą groby usytuowane jakby na przekór panującemu tutaj porządkowi. Szereg ośmiu bardzo podobnych mogił z krzyżami, bez jakichkolwiek tabliczek. Nie wiadomo, kto został w nich pochowany. Słyszałam wiele różnych opowieści, ale żadna nie była nawet prawdopodobna.

Czytaj więcej…

Nasz serwis wykorzystuje pliki "cookie". W przypadku braku zgody prosimy opuœścić stronę lub zablokować możliwośœć zapisywania plików "cookie" w ustawieniach przeglądarki.