sycowice.net

Cezary!
Słyszę nutkę smutku w Twoim „raporcie” o stanie zaangażowania w Sobótkę.
Więcej entuzjazmu, mimo, że wydajesz się zmęczony. Jest grupa ludzi, która pomaga i chce zmian. Ja z zazdrością patrzę na Wasze postępy i chęć ich wprowadzenia. Ponieważ jestem „Szklarkowiczem” czuję się mocno zdegustowany postawami jej miszkańców po wyborach nowego sołtysa…. ale to osobna sprawa.
Szkoda, że jestem tak daleko bo „z dziką radością” odwiedziłbym wasz festyn i załapał się na kiełbaskę z piwkiem. Tutaj, w Chinach, brakuje mi tego. Piwko jest ale atmosfery i kiełbaski brak.
Bawcie się świetnie, czego Wam mocno życzę.

Boże, woda drąży skałę…. . Zachodzę dzisiaj wieczorem na świetlicę a tam trzynaście Pań z Koła Gospodyń lepi 1000 /dosłownie!/ sycowickich pierogów… . Uwijały się jak frygi. Chcą zarobić trochę grosza na potrzeby wsi. Tak się ucieszyłem, że pobiegłem zaraz po festynowe koszulki, przy okazji zabrałem „coś” ze swojego barku, a kobitki w tym czasie przygotowały małą degustację. Pierożki podawane będą ze stopioną słoninką, skwarkami i zrumienioną cebulką. Rewelacja! Warto, na prawdę warto, wierzyć….!

Ze smutkiem przeczytałam powyższy tekst… Jest późno więc jutro skomentuję go nieco szerzej. Nie mogę jednak obojętnie przejść obok tego, że pojawiło się na tej stronie już kilka „artykułów” na temat Sobótki, ani razu jednak nie wspomniano o głównym organizatorze tego przedsięwzięcia czyli Miejsko – Gminnym Ośrodku Kultury z Czerwieńska. Przypomnę więc, że „Sobótka na Zaodrzu”, jak ją nazywamy, jest jedną z wielu imprez organizowanych przez MGOK w ramach projektu „Transgraniczne wiejskie spotkania partnerskie”. MGOK finansuje w ramach tego projektu wszystko to, co niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia tego typu imprezy, a są to niebagatelne wydatki: scena, oświetlenie sceniczne, nagłośnienie, podesty taneczne, agregat prądotwórczy, przenośne toalety, wydatki związane z wyżywieniem wszystkich oficjalnych gości… To koszty główne. Program imprezy, poprowadzenie jej, przeprowadzenie konkursów… Daleka jestem od odbierania zasług osobom zaangażowanym w prace na rzecz wsi, ale bądźmy obiektywni i sprawiedliwi… Pozdrawiam mieszkańców Sycowic i zapraszam na Sobótkę! Zapraszam wszystkich, tych, którzy pracują i tych, którzy tylko obserują…

Dlatego że Sołtys inny 🙂
Temat może być: Podróże

Pani Dyrektor!
Jest rzeczą zupełnie zrozumiałą, że organizacja festynu nie jest tylko i wyłącznie dziełem mieszkańców Sycowic. Z pewnością wspominałem o środkach unijnych które może uruchomić jedynie Pani oczywiście z błogosławieństwem Urzędu Gminy. Również pisałem o tym, że właśnie Pani jest głównym animatorem przedsięwzięcia i z obowiązku tego wywiązuje się doskonale. Poza tym łatwiej mi pisać o wzajemnych ustaleniach z Panią niż z anonimowym MGOK-iem który Pani reprezentuje…. . Rozumiem, że przemawia przez Panią po prostu wielka skromność… . Mnie jako tego „człowieka na dole” najbardziej interesuje zakres obowiązków nam powierzonych i o tym głównie piszę a szczególnie o bardzo przyziemnych a może i dla niektórych nudnych problemach, które są naszą codziennością. Bardzo się cieszę, że zechciała Pani rozszerzyć naszą wiedzę o strukturze organizacyjnej przedsięwzięć organizowanych przez MGOK. Odbiegając troszeczkę od zasadniczego tematu chciałbym zauważyć, że o Sycowicach na ogół mówi się źle. Ja jednak pragnę zwrócić uwagę na fakt, iż Sycowice jako chyba jedyne w naszej Gminie posiadają stronę internetową, a w ciągu powiedzmy dwóch tygodni będą miały zainstalowane trzy maszty flagowe…! Czyli tu jesteśmy z pewnością pierwsi… . Mam wielka nadzieję, że stopniowo będziemy dochodzić też do czołówki w innych dyscyplinach…. . Zapewne Panią zaskoczę, ale może nam Pani w tym pomóc i to w bardzo prosty sposób. Z przyjemnością przeczytalibyśmy na sycpowice.net o celach i zadaniach wiejskich domów kultury i świetlic wiejskich, o sposobach i formach pozyskiwania młodzieży do wspólnych zadań w zakresie możliwym do zrealizowania przez te placówki, o sukcesach odnoszonych przez świetlice w naszej Gminie /bo przecież one są/. Potrzebne nam są dobre przykłady które mogłyby być wskazówką do dalszych działań. Bardzo do tego Panią zachęcam z nadzieją, że twórczo zaistnieje Pani na naszej stronie. Serdecznie zapraszam.

Słuszna uwaga panie Grzegorzu, w tej chwili to naprawiam. To ten nawał pracy… co mnie oczywiście nie tłumaczy. Pozdrawiam

Czy Sycowice są wsią bez przyszłości? Nie, nie, to nie pomyłka, komentarz jest do tego artykułu…. . Dzisiaj minął kolejny dzień intensywnych prac przygotowawczych do sobótkowego festynu. Od samego rana Stefan Stachowicz i Tadzio Piechocki plantowali nawiezioną ziemię na trawniku. Brukarze układali kostkę na przystanku. Zabrakło im około 160 kostek brukowych, dokończą jutro. Dwóch kosiarzy z „komunalki” kończyło koszenie trawy na „Placu za lustrem”. Zrobili także poprawki po koszeniu pasa drogowego w wykonaniu drogowców. Na moją prośbę dowieziono nie cztery, ale sześć kobiet do grabienia ściętej trawy. Mogła to zrobić nasza młodzież bo to praca lekka, łatwa i przyjemna, ale niestety nikt się nie pofatygował. Najemne kobiety pomagały mi również w wywożeniu moim ciągnikiem zgrabionej trawy z placu. Nareszcie dostarczono, wcześniej zamówione trzy znaki drogowe zakazujące wjazdu pojazdami powyżej 3 ton na wewnętrzne uliczki przy przystanku. Sylwek Danielewicz skręcił luzem przysłane elementy i znaki natychmiast zostały wkopane w wyznaczonych miejscach. Nie ma kto pracować a czas nagli, aby robota nie stanęła muszę niektórym płacić. Co za to kupują: kaszankę, kiełbasę, papierosy czy wino, nie mój problem. Wśród zdjęć prezentuję kościelne bramy które były ruiną. Dzisiaj wyglądają jak widać. Walenty Grzyb wspawywał w bramy kołki stabilizujące i osadził w betonie rurki do tych kołków. Brakuje jeszcze pewnej kosmetyki polegającej na wykończeniach malarskich co umożliwiłoby założenie pięknych klamek. Niestety nikt się do tego nie kwapi, a mnie po prostu nie starcza czasu. Przepraszam za to, że nie będą gotowe na sobotę. Przepraszam również za to, że na flagowych masztach nie zawisną w sobotę flagi. Jak już wcześniej pisałem, nie miał kto zabetonować podstaw pod maszty a ja się nie rozerwę… . Na jednym ze zdjęć pokazuję pęknięcia w słupkach bram. Przepraszam również za to, że ich nie wyeliminowałem i słupków nie wzmocniłem. Co najmniej od dwóch miesięcy bezskutecznie szukałem kogoś do wykonania tej czynności. Po południu w świetlicy Panie Anna Grzyb i Ela Waszak myły naczynia i porządkowały kuchnię. Jutro ostatni szlif w porządkowaniu świetlicy w wykonaniu tych Pań i kilku innych pracujących z chęcią i poświęceniem. Od piątku królować tu będzie gastronomia. Przywieziono agregat prądotwórczy, robię ustalenia co do przywiezienia z Sulechowa podłogi do tańców którą „załatwiła” Pani Dyrektor, a my musimy ułożyć ją na placu. Ja czynnie uczestniczyłem we wszystkich tych przedsięwzięciach od godziny 7.30 do 15.30, wieczorem od godziny 20.30 do 22.15 z udziałem Barbary Sadowskiej odbyła się „narada produkcyjna” na świetlicy. Kto pracuje a kto nie, łatwo zauważyć. Jutro cdn.

Przykro robi sie czytajac, ze nie ma rak do pracy. Przeciez to wszystko robi sie „dla siebie”, wiec dlaczego nikt nie chce pomoc?
Wystarczy przyjsc pod sklep. Tam wystarczy troche promili i kazdy staje sie „gierojem”.
Pewnie i w sobote nie_do_konca_trzezi beda wszystko komentowac i szukac dziury w calym.
A czy „sobotka” odbedzie sie, jesli ciagle bedzie padac, padac i padac? Czy jestescie przygotowani na na jakies gradobicie?

Znam swoje obowiązki Panie… „mic”. Mam również cywilną odwagę podpisać się imieniem i nazwiskiem pod tym, co mówię czy piszę. Szczytem tchórzostwa jest ukrywanie się za anonimowym nickiem, jednocześnie szafując danymi personalnymi innych osób. Miałam nadzieję, że powstało fajne forum, na którym będziemy mogli wymieniać się poglądami i wspólnie realizować obrane cele. Widzę jednak, że zaczyna się kolejna pyskówka. Przyjmuję więc postawę polecaną przez mądrych internautów… Nie karmić troli.

Pani Dyrektor!
Proszę tego nie robić! W sycowice.net nie może być mowy o żadnej pyskówce! Każdy ma prawo do posiadania i prezentowania swoich poglądów, nie mogą to być jednak poglądy skrajnie prostackie, takie należy po prostu eliminować! Przyznaję, że byłem trochę zdziwiony decyzją admina, że opublikował wypowiedź tego frustrata „walka”. Myślę , że kierowała nim jedynie dziennikarska chęć „podgrzania atmosfery” a poza tym pokazania, że nie jest tu tak cukierkowo jak to by wydawać się mogło. Cokolwiek by Pani nie myślała o mojej w Sycowicach działalności, to czytając wypowiedź „walka” musi Pani przyznać, że nie mam tu lekko! Posiadanie takiej wiedzy też jest cenne! Przy czym „walek” obraził sycowicką młodzież, bo młodym był pół wieku temu… i nie jest żadnym jej reprezentantem…! Nie chciałbym być odbierany jako człowiek nieskromny, ale mam wewnętrzne przekonanie, że jeśli ja niczego nie zrobię w Sycowicach, to nie zrobi tego absolutnie nikt! To co robię teraz i nie chodzi tutaj o bramy, trawniki, krawężniki czy znaki drogowe, jest to ciężka i długotrwała walka o zmianę ludzkiej świadomości i mentalności. To judymowe codzienne „użeranie się”, jest typową pracą „u podstaw”, wymagającą po prostu cierpliwości i czasu. Jeśli Pani tak łatwo oddaje pole i poddaje się, to co ja mam powiedzieć czy zrobić po przeczytaniu wypowiedzi takiego frustrata „walka”? Obrazić się i zaszyć w mysiej dziurze? Przy czym ja zajmuję się tym nazwijmy to amatorsko, a Pani zawodowo… . Po prostu nie wypada… . Jeśli Pani ustąpi to znaczy, że poniosła ciężką porażkę…! Ważne są argumenty i na takie właśnie bardzo tutaj liczymy. „Mic” nie napisał nic złego i niepotrzebnie Pani zaraz się obraża. Pomijając sekwencję dotycząca Pani /nie chcę tego komentować/, napisał bardzo celnie i sprawiedliwie. Właśnie jest dobra okazja aby przedstawić nie tylko swój punkt widzenia, ale po prostu szarą rzeczywistość, czyli możliwości realizacji często wygórowanych ambicji czy aspiracji lokalnych społeczeństw. Publikując swoje wypowiedzi na sycowice.net, poprzez taką właśnie akcję edukacyjno informacyjną, może Pani wnieść wiele dobrego. Zapewniam Panią, że nie dopuścimy tu do żadnych pyskówek i na prawdę serdecznie proszę, aby nie rozstawała się Pani z nami. Z wyrazami szacunku Cezary Woch.

Panie Sołtysie !? Czy macie u siebie we wsi internet bezprzewodowy??????
Pytam, ponieważ komentarz „walka” wygląda na pisany pod sklepem ze wspomnianą już nalewką w jednej ręce a klawiaturą komputera w drugiej ręce.
Take bełkoty ostatnio czytywałem na stronie Szklarki po wyborach nowego Sołtysa. Oczywiście krytyka jest również matką rozwoju ale niech i ona będzie konstruktywna i logiczna.

Z każdym dniem WASZA miejscowość SYCOWICE staje się coraz piękniejsza.Obrazuje te zmiany galeria.Sycowice przeistaczają się w gospodarną i schludną miejscowość. Wiele pracy WAS to kosztowało.DZIĘKI NIEWIELU TAK WIELE ZROBIONO.Napewno przyjadę,chociażby dlatego,że nigdy nie byłem w Sycowicach,a jest ku temu jutrzejsza okazja…

Bohaterowie są zmęczeni, dlatego dopiero teraz siadają do klawiatury, pomimo, że wrócili dopiero z „poprawin”….. To tyle, tytułem usprawiedliwienia braku wcześniejszej relacji….. . Zastanawiałem się czy napisać o tym w oddzielnym artykule, bo już miałem kapitalny tytuł „Sobótka w deszczu”, ale zdecydowałem się na wpis do komentarzy „godziny zero” /fajne tytuły wymyślam…, no nie? :)))/. Zacznę od początku. Sobótkowa impreza składała się z dwóch zasadniczych części: wizyty Niemców byłych mieszkańców Sycowic, oraz sobótkowego festynu. Dla mnie część pierwsza była ważniejsza dlatego, że organizacja przyjęcia gości spoczywała całkowicie na mieszkańcach Sycowic. Nie ukrywam, że miałem obawy i lęki, czy podołamy temu zadaniu. Wyszło znakomicie. Przyjazna, serdeczna atmosfera, doskonale przygotowane i podane ciasta i potrawy, goście byli wprost zażenowani tak ciepłym i serdecznym przyjęciem. Fantastyczne zgranie i współpraca wielu osób które później wymienię z imienia i nazwiska. Wszystko na czas jak w zegarku. Budująca postawa kilku młodych dziewcząt które oprócz osób dorosłych z poświeceniem włączyły się w nurt przygotowań. A jakże, były również przemówienia tłumaczone przez tłumacza / a nawet dwóch/, których podesłała Pani Dyrektor. Moje wystąpienie przerywane było co rusz oklaskami. Między innymi powiedziałem, że dla Niemców byłych mieszkańców Sycowic i dla Polaków obecnie tu mieszkających, Sycowice są małą Ojczyzną która wszyscy kochamy i to nas powinno łączyć. Rozległy się już nie brawa, ale gromkie brawa i komentarze, że mądrze i dobrze powiedziane, że nie należy rozpamiętywać przeszłości /co było to było, nikt tu nie jest winien/.
Wymianie uprzejmości nie było końca. Kiedy zapytałem
gości jak zareagowali na zaproszenie odpowiedzieli, że z początku nie uwierzyli, że jest to prawda. Byli całkowicie zaskoczeni tym bardziej, że nikt takiego zaproszenia praktycznie od końca Drugiej Wojny Światowej nie wystosował. Owszem, dotychczas przyjeżdżali do Sycowic trochę „przemykając” się pomiędzy domami, delikatnie też napomknęli, że nie zawsze byli mile widziani. W sobotę była zupełnie inna atmosfera. Trudno w tak krótkim czasie porozmawiać o wszystkim ze wszystkimi, ale wymieniliśmy adresy kontaktowe, otrzymałem także zapewnienie o dostarczeniu mi materiałów o Sycowicach. Oczywiście delegacja mieszkańców Sycowic została zaproszona na rewizytę w Niemczech i ustaliliśmy, że co roku będziemy spotykać się w Sycowicach. Do tej wizyty będziemy jeszcze wielokrotnie wracać w różnych relacjach. Nie zrobiłem zbyt wielu zdjęć, ale było kilku dobrych „fotografów” którzy swoje materiały nadeślą wkrótce na sycowice.net. Chciałbym nadmienić jeszcze, że wspólne spacery po Sycowicach odbywały się przy bardzo dobrej pogodzie. Niemcy zauważyli zmiany we wsi: przystanek, skwerek w środku wsi, dobrze przygotowany „Plac za lustrem” . Pytali Kurta Jezierskiego kto to zrobił, a Kurt mówił co wiedział… . Goście wyjechali zgodnie z planem o godzinie 18.00. W spotkaniu uczestniczyli również Pani Anna Meckaniak i Franciszek Kryniewiecki oraz Pan Sergiusz Jackowski którego wspomnienia będziemy wkrótce publikować.
Chciałbym serdecznie podziękować niżej wymienionym osobom za włączenie się do sobótkowych przygotowań i wielkie w nich zaangażowanie. Dziękuję Paniom: Teresie Kruś, Beacie Żabie, Eli Waszak, Annie Grzyb, Annie Bakalarskiej,Jadwidze Danielewicz, Marii Kopczyńskiej,Natalii Duda, Katarzynie Żaba, Andżelice Żaba, Barbarze Sadowskiej, Wandzie Lewandowskiej, Halinie Dydak, Zofii Biernackiej, Zofii Zółtobróch, Ani Kubiak, Karolinie Krzemińskiej, Kornelii Kubiak, Ewie Janik i Panu Bartłomiejowi Jagiełło. Za upieczenie fantastycznych ciast dziękuję Paniom: Teresie Kruś, Eli Waszak, Honoracie Rutkiewicz, Annie Grzyb, Marii Kopczyńskiej, Zenobii Klimek, Zofii Biernackiej, Dorocie Sasin i Ani Kubiak.
Druga część imprezy rozpoczęła się o godzinie 16-tej przy jeszcze dobrej pogodzie. około godz. 18 zaczęło padać i to nie na żarty. Nad Sycowicami przechodził ciepły front atmosferyczny a wtedy mamy do czynienia z długotrwałymi opadami ciągłymi o dość dużym natężeniu. miało to oczywiście wpływ na liczbę odwiedzających nas gości ale niestety na to nie mieliśmy żadnego wpływu. Impreza odbywała się zgodnie z planem, bardzo dobre występy artystyczne, później tańce. Początkowo nikt się do nich nie kwapił, ale jedna z mieszkanek Sycowic zaczęła pięknie pląsać w „tańcu z parasolem” i zaczęło się. Pomimo podającego deszczu „parkiet” był pełen. Przy stołach pod parasolami biesiadowali goście. Członkinie Koła Gospodyń prowadziły loterię fantową cieszącą się dużym powodzeniem. Podchodzili do mnie goście z różnych sąsiednich wsi, chwalili zmiany we wsi, mówili, że o Sycowicach zaczęło się mówić dobrze, zebrałem wiele komplementów za naszą stronę sycowice.net . Przepraszam, że nie wszystkim mogłem poświęcić zbyt wiele czasu, ale miałem trochę swoich obowiązków. Były też cierpkie uwagi, że piszę tylko ja, że przedstawiam tylko swój punkt widzenia itp. Z tym akurat bym się nie zgodził. Jeśli piszę ja, to niby czyj punkt widzenia miałbym przedstawiać? Każdy pisać może i bardzo nam na tym zależy. Gdyby pisało wielu mielibyśmy do porównania różne punkty widzenia wielu różnych spraw i byłoby to ze wszech miar korzystne. W czasie tego festynu zbieraliśmy również pewne doświadczenia które w przyszłości z pewnością nam się przydadzą. Puszczały też nerwy, były łzy, wzywano mnie na ratunek… . Robiłem co mogłem : ocierałem te łzy, przytulałem, polewałem z flaszki, aż do skutku…. . Chciałbym poświęcić kilka zdań działalności pracowników MGDK. Jestem dla nich pełen uznania. To nie tylko konferansjerka i błyszczenie na scenie ale także ciężka fizyczna praca przy rozkładaniu i zwijaniu sprzętu, często w nocy w trudnych warunkach pogodowych. Pani Dyrektor „wychowała” sobie dobry zespół pracujący z wielkim poświęceniem. Całkowitym dla mnie zaskoczeniem była nie zapowiedziana wcześniej obecność naszych strażaków wystrojonych w swoje polowe mundury. Jakkolwiek zupełnie nie uczestniczyli w przygotowaniach do festynu, na sam koniec zaznaczyli swoją obecność…. . Pani Dyrektor, w czasie trudnych nocnych rozmów Polaków, podjęła się misji pogodzenia ognia z wodą czyli Sołtysa ze strażakami. „Odpytywany” prze Nią Prezes tego Stowarzyszenia generalnie stwierdził, że nic nie ma do Sołtysa… . Sołtys odpowiedział, że też nic nie ma do strażaków i oczekuje jedynie od nich włączenia się do pozytywnej działalności na rzecz wsi. Pani Dyrektor chcąc nas pogodzić /przy czym ja na nikogo się nie gniewam…/ obiecała, że jeśli dojdzie do „zawieszenia broni” to będzie pisać na sycowice.net… . Jest to oczywisty szantaż, ale w polityce nieraz tak bywa… . Jeśli tak, to ja zobowiązuję się do tego, że już nigdy nie użyję sformułowania ” sikawkowe stowarzyszenie… . No to wychodzi na to, że teraz ruch należy do strażaków… . Czekam! Do festynu jeszcze nie raz będziemy wracać. Chciałbym zwrócić uwagę jeszcze na jeden aspekt tego wydarzenia. Festyn zjednoczył wielu ludzi, zaczęli ze sobą współpracować, zaczęli dostrzegać braki , zaczęli zauważać, że gdzie indziej jest lepiej, że można u nas też wiele zrobić. O mnie mówią /szczególnie Panie: Nasz Sołtys, wymyśliły takie powiedzonko „Klan Sołtysa”, obiecują, że będą mnie wspierać i będą mi pomagać! To bardzo miłe i bardzo się z tego cieszę … . Na zakończenie chciałbym złożyć szczególne podziękowanie osobom które włożyły największy wkład pracy i szczególnie blisko ze mną współpracowały. Zaliczam do nich: Walentego Grzyba, Annę Grzyb, Teresę Kruś, Elę Waszak i Barbarę Sadowską.

Moniko!
Pierwsze koty za płoty, myślimy o następnej…

Witam. Szukam kontaktu do dawnej koleżanki ze szkoły Moniki Żaba rocznik 1975 lub 76. Czy może ktoś mi pomóc? Pozdrawiam -kontakt –