sycowice.net

źródło zdjęcia: Cezary Woch

Książka, którą wzięliście Państwo do ręki jest efektem wieloletniej pracy Cezarego Wocha, który pewnie sam nie spodziewał się, że jego praca na rzecz Małej Ojczyzny, jaką są dla Niego od kilkunastu lat Sycowice, da taki efekt końcowy. Nie leżało w naturze autora – osiąść i być. Postawił sobie szczytny cel poznania dziejów ziemi, na której osiadł. Zaczął drążyć historię, docierać do źródeł informacji o kolejach losów ludzi zamieszkujących te tereny od zarania, od początków znanej nam historii państwa polskiego, choć celem numer jeden i właściwie przyczynkiem do powstania tej książki były perypetie historycznej wędrówki ludów końca II wojny światowej. Czytaj więcej…

W Sycowicach w dniu 10 lutego 2014 roku miało miejsce niecodzienne wydarzenie: promocja książki Cezarego Wocha „Drogi do domu…” zawierającą wspomnienia mieszkańców Zaodrza.

Data spotkania nie była przypadkowa, ponieważ 74 lata temu miała miejsce pierwsza dramatyczna deportacja Polaków na Sybir, a wśród bohaterów wspomnień byli również zesłańcy Sybiru którzy przybyli w komplecie, byli to: Pani Halina Paszkowska z Nietkowic, Pani Jadwiga Andrzejaszek z Bródek, Pani Julianna Domańska z Będowa i Pan Alojzy Rogowski z Będowa. Czytaj więcej…

W dniu 10 lutego 2014 r. o godzinie 10.30, w 74 rocznicę pierwszej deportacji Polaków na Sybir, w świetlicy wiejskiej w Sycowicach odbędzie się spotkanie promujące wspomnienia mieszkańców Sycowic / i nie tylko /,zawarte w książce „Drogi do Domu…”.

Wśród bohaterów wspomnień będą zesłańcy Sybiru, repatrianci z Kresów Wschodnich Rzeczypospolitej, robotnicy przymusowi III Rzeszy i autochtoni. Czytaj więcej…

Definicja Internetu szerokopasmowego jest skomplikowana i dla osób nie wtajemniczonych zupełnie niezrozumiała…. . Według Wikipedii np: „Szerokopasmowy dostęp do Internetu, to usługa polegająca na łączeniu z internetem za pomocą szybkiego łącza lub medium o dużej przepustowości.
Połączenie wykorzystuje szerokie pasmo częstotliwości wytwarzane przez modem. Najczęściej do tego celu wykorzystuje się technologie z rodziny DSL (xDSL), WiMAX, PON, DOCSIS lub inne podobne”.

Hmmm…, o bardziej prostą interpretację poprosiłem Pana Wilhelma Korotczuka który podał mi „swoją” wersję tej definicji : „… jest to dostęp do Internetu w całej szerokości pasma przesyłowego, różni się od klasycznego dostępu tym, że nie występuje podział na część telefoniczną i Internetową, tak jak w przypadku przesyłu Internetu poprzez łącza telefoniczne, gdzie dostęp jest ograniczony przez samo łącze i występuje tylko w górnym lub dolnym zakresie pasma”. Dodał również, że prościej zinterpretować tego nie można… Czytaj więcej…

Dobiegają końca prace związane z wydaniem w formie książkowej wspomnień mieszkańców Sycowic / i nie tylko…/ i pomyślałem, że dobrze by było, aby już teraz zasygnalizować o czym będą te wspomnienia. Poniższy tekst zatytułowany „od autora” wyjaśni wszystko…

„…wojna zawsze była podłością, a armia – instrumentem zabójstwa, nie ma wojen sprawiedliwych, wszystkie one są – mimo różnych uzasadnień – nieludzkie!
W imię obłąkańczych ideologii tyranów, ginęły miliony bezimiennych, niewinnych istnień, a polityczni agitatorzy nawoływali: …bijcie chłopaki, palcie, głuszcie, marnujcie ich kobiety… . I poszli, i jak zawsze – ucierpieli niewinni, i jak zawsze – góra czmychnęła… ”. Czytaj więcej…

źródło zdjęcia: Harry Horlitz

Poczdam 16.10.2013

Panie Sołtysie wsi Sycowice w powiecie Krosno Odrzańskie /obecnie powiat zielonogórski/ oraz mieszkańcy Sycowic. Chciałbym Wam opowiedzieć o mojej rodzinie, która do końca czerwca 1945 r. mieszkała w Sycowicach.

W roku 1945 miałem osiem i pół roku i dziś chciałbym zebrać moje wspomnienia w jedną całość:

Moja rodzina;
Horlitz, Willi- urodzony 18.06.1905 w Hirschbergu w Saksonii (Niemcy). Mój ojciec nie był żołnierzem, nie należał też do partii. Był szyperem (kapitanem niewielkiej jednostki pływającej w celach gospodarczych) i pracował na motorowcu „Wartburg”. Pływał po Odrze, Łebie i Renie. Transportował tylko artykuły spożywcze. Kiedy mój tata przepływał Odrą, dawał znak mojej mamie za pomocą syreny. Wówczas mama jechała do Będowa. Zabierała ze sobą ubranie i rzeczy dla taty. Tato przebywał w domu tylko zimą, kiedy Odra zamarzała. Od marca do października był zawsze w drodze. Czytaj więcej…

Chciałbym dopowiedzieć historię mojego życia w Sycowicach.

Moja mama musiała w czerwcu 1945 r. wraz z czwórką dzieci opuścić Sycowice. Ja po 49 latach po raz pierwszy wróciłem do mojej rodzinnej miejscowości 6 sierpnia 1994 r. Był to szczególny dzień w moim życiu. W ciągu wielu lat po wojnie często wracała do mnie myśl, aby pojechać do Sycowic. Ja wówczas mieszkałem w Berlinie zachodnim, a moje rodzeństwo, Manfred i Anita w RFN. Wówczas istniało DDR i jeżeli ktoś chciał pojechać do Polski, musiał przejechać przez terytorium DDR, a było to dla mieszkańców zachodnich Niemiec kłopotliwe. Dlatego moje odwiedziny w rodzinnych stronach były tak długo odwleczone w czasie. Czytaj więcej…

Z powodu ciężkich, alianckich nalotów na Berlin w 1943 roku, wyruszyłam z mamą do Sycowic. Mieszkałyśmy tam u mojego dziadka, rolnika Gustava Minke. Chodziłam do szkoły w Sycowicach około dwóch lat.

Była to „dwupoziomowa szkoła”, lub inaczej składająca się z dwóch klas, 1-4 klasa i 5-8 klasa. Jedną z naszych nauczycielek była panna Schulz i jej siostra pani Albrecht, która była kobietą o pełnych kształtach. Nauczycielki były bardzo wymagające i surowe. Jadały obiady u Pana Menzela. Obie mieszkały w Krośnie/Odrą, dojeżdżając na rowerach codziennie do Sycowic.

Zapamiętałam też dobrze okropnego nauczyciela z Berlina, który najprawdopodobniej nazywał się Detlow. Wielokrotnie mam go jeszcze przed oczami, bo spuszczał nam lanie… Dobrze zapamiętałam kolegów ze szkoły: Böhms Ilse, Hans Gisela, Witzlaus Adelheit. Czytaj więcej…

Gospodarstwo mojego dziadka Gustawa Minke
Mój dziadek posiadał gospodarstwo rolne o powierzchni 96 mórg, co odpowiadało 7 ha gruntów ornych, 1,5 ha łąk i około 12 ha 60-letniego lasu sosnowego. Dom o wymiarach 8,5 x 12 m wybudowany został w roku 1914, obora o wymiarach 4,5x12m powstała w 1915 roku, a stodoła o wymiarach 9,5×17,5m, w roku 1920.

Krótko po wybuchu wojny został przysłany polski więzień wojenny Stanisław, jako pomocnik w gospodarstwie. Stanisław był dobrym człowiekiem, którego dobrze wspominam. Krótko przed tym jak Stanisław został zabrany, dał mi tabliczkę czekolady. Zamiast niego przyjechał Chorwat Marco. Jeździliśmy koniem i wozem na pole, gdzie sadziliśmy lub wykopywaliśmy ziemniaki. Była to praca ręczna. Babcia przynosiła nam jedzenie w koszyku, które z radością jedliśmy na polu. Po wykopkach zbieraliśmy w jednym miejscu zeschłe łęty i robiliśmy ognisko. Piekliśmy ziemniaki, które jedliśmy z masłem i solą na obiad. Czytaj więcej…

Burmistrz przedstawia projekt uchwały budżetowej do 15 listopada wraz z uzasadnieniem i innymi materiałami określonymi przez Radę Miejską w uchwale dotyczącej trybu prac nad projektem uchwały budżetowej. Niestety kolejny już raz nie dopełniono obowiązku dostarczenia na czas wszystkich materiałów informacyjnych do projektu tej uchwały. Prawidłowe przygotowanie projektu leży w kompetencjach burmistrza i radni oczekują poważnego traktowania – zwłaszcza w sytuacji tak wyraźnego kryzysu finansów naszej gminy. Uchwała budżetowa jest przecież najważniejszym dokumentem finansowym naszego samorządu. Czytaj więcej…